Sinterklaas, mijn kind is geen gendercliché

Vandaag is het Sinterklaasavond. Als jonge moeder van twee is dat een belangrijke avond in mijn agenda. Ik kocht vorige week  de cadeautjes voor mijn zoontje: een mini stofzuiger en dweil en een pop met bedje. Hilariteit alom, vond mijn omgeving. Is mijn aankoop dan zo vreemd?

Ik wil mijn zoontje niet opvoeden als een ‘typisch’ jongentje. Ik vertik het. Plus, die kleine Ray vindt kuisen en opruimen geweldig, dus we stimuleren hem daar in. Ik wil ook dat hij behulpzaam is in het huishouden, zich emotioneel kan uitdrukken en niet de nood heeft om altijd de sterkste te willen zijn. Want we gaan eerlijk zijn, zo werkt dat nog steeds. December 2017 en genderstereotiepe rollen en opvoeding zijn nog steeds schering en inslag.

En dan de Pano-reportage van vorige week… Mijn mond viel open van verbazing. Meisjes schatten zich op 7-jarige leeftijd minder sterk dan mannelijke leeftijdsgenoten en dat terwijl ze op dat moment nog even sterk zijn en de jongentjes krijgen last van prestatie-angst. Razend werd ik bij het zien van hoe we bewust en onbewust onze kinderen opvoeden binnen een genderbepaald idee waar ze aan moeten voldoen.

We duwen onze kinderen in een afstompend hokje

Ik heb het gehad met “jongens- en meisjesspeelgoed”. Ik heb het gehad met het feit dat meisjes nog steeds het huishouden vaker voor hun rekening moeten nemen. Ik heb het gehad met de stelling dat meisjes en jongens zogezegd gelijk zijn terwijl dat duidelijk niet het geval is. We duwen onze kinderen in een afstompend hokje. Hun creativiteit en identiteit worden al van bij hun geboorte ondermijnd.

Als ouders is het onze verantwoordelijkheid om onze kinderen zich zo goed mogelijk te laten ontwikkelen. Genderneutrale signalen en voorbeelden geven: daar moeten we ons op focussen. Want we slagen er duidelijk niet in: zo confronterend en eng als ouder!

Mijn dochter is “lief en mooi” en mijn zoon vaak “sterk en stoer” als ik moet geloven wat mensen in mijn omgeving dagelijks tegen mijn kiddo’s zeggen. Waarom? Waarom krijgen kinderen zo dikwijls “genderbepaalde eigenschappen” toegewezen?

Ik wil mijn kinderen vrij van die belemmeringen opvoeden. Zodat ALLE opties in hun toekomst openblijven. En vooral: dat ze het zelfvertrouwen hebben om keuzes te maken waar ze zich goed bij voelen. 

Dus ja, ik kocht een stofzuiger en een dweil. Ray vindt kuisen geweldig, dus wordt hij daar in gestimuleerd. Ook zal zowel mijn zoon als mijn dochter evenveel meehelpen in het huishouden. Dochterlief mag zo stoer en sterk zijn als ze zelf wil (zoals tante Foxy) en haar broer zeer lief en mooi. Zo lang ze maar het gevoel hebben dat ze volledig zichzelf mogen zijn.